به گزارش هفت چشمه به نقل از «جهانبين نيوز»، اين روزها اربعين واژه آشنايي ست. از کوچک و بزرگ که بپرسي آن را ميشناسد. نه انگار که تا چند سال پيش، کمتر کسي مي دانست که پياده روي اربعين يعني چه؟

خيلي عقب نرويم... تا بيست سال قبل اگر به کسي مي گفتي دو ملت ايران و عراق روزي در راهي واحد و مشترک قدم مي گذارند و براي هم ار جان مايه مي­گذارند، نگاهي از ترحم و دلسوزي برويت مي انداختند و به خاطر بلاهتت برايت تأسف مي خوردند.

که چه ساده لوح و پرت هستي! انسان که با دشمن خودش متحد نمي شود!! هر چند که امروزه نيز کساني هستند که از روي عمد يا غير عمد هنوز باور ندارند و البته کساني هم هستند که منافقانه تلاش مي کنند اين واقعيت را يا انکار و يا تمسخر کنند که تا ديروز به خون هم تشنه بوديد و امروز فدايي هم شده ايد.

خصوصا که در سالهاي اخير، بعد از پيدايش و زايش نطفه منحوس داعش و بروز جنبش مدافعان حرم که اين تعجب، بيشتر هم شد.

همان رزمندگان قديم و آموزش ديدگان جديد مکتب جبهه و دفاع مقدس در عراق و سوريه در کنار عراقي ها و سوري ها جنگيدند و در يک خاک و براي يک هدف به خون غلطيدند و شهيد شدند.

بگذريم...

امروز اما، با تمام شيطنت هاي رسانه اي و جنجال هاي امنيتي، مردم فارغ از هر چيز ديگر فقط به يک چيز فکر مي کنند. "حب الحسين يجمعنا" اين کليد واژه وحدت امروزين ماست.

وقتي کشيش مسيحي و راهب بودايي و هندو به زيارت اربعيني حسين عليه السلام مي آيند، حضور امت شيعه که تعجبي ندارد.

جاذبه حسيني هر قلب آماده و سالم و بي نفاقي را جلب مي کند. و همه را در رودخانه اربعين مي ريزد و در فرات عشق حسين عليه السلام، غسل زيارت مي دهد. و اين وحدت وجود حسيني ست که دلها را به يک مسير مي برد. و صراط مستقيمي ست که قرآن آن را يگانه راه هدايت مي داند. و از راههاي ديگر برحذر مي دارد.

وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ ذَلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ 1

 

اربعين اتصال به درياي لطف و توبه الهي ست. اربعين همان بغض رازآلود نهفته در دل تاريخ است که اينگونه مي شکند و مي شکفد، و فريادش را بر جان خفته بشريت مي زند. شايد انسانيت بشر امروز را بيدار کند.

بشر امروزيني که در جهل مدرن و تکنولوژيک خود فرو رفته و اخلاق و انسانيت را به اسارتگاه شهواني خود آورده است.
 

اينک، اين حسين است که از دل تاريخ فرياد مي زند و انسان را به آزادگي و وارستگي فرا مي خواند.
بي رنگ و نژاد و جنس و مليت...

اگر شهوت و نژادپرستي و جهل بگذارد...

يادداشت از علي صديقي

انتهاي پيام/1020ج